Pandemiden ötürü şehirden, stresten uzaklaşıp doğaya kaçmayalı çok olmuştu. Özellikle doğa aşığı, gezme sevdalısı karaktere sahip olanlar için bu durum çok daha zor. İşten ve koşuşturmacalardan fırsat bulup rotamızı Kocaeli ve Sakarya’ya yönelttik.
Normalde güneşli havada gitmeyi sevdiğim bu rota için hava kapalı ve yağmurlu gösteriyordu. Ama özlem daha ağır bastığından bu durum bize engel olmadı.
İstanbul’dan çıkışla rotamız Yuvacık Barajı, Sapanca Gölü, Ters Ev, Ormanya, Kartepe. İlk olarak sabahın erken saatlerinde Yuvacık barajına varıyoruz ve bizi inanılmaz güzel bir doğa ortamı karşılıyor. Yürüyüş parkuruna kendimizi atınca bol oksijen, sessizlik ve huzur kaplıyor içimizi. Bölgenin sakinleri o kadar dinç, enerjik ki, karşılaştığımız herkesin “Günaydıın!” demesi bize ilginç geliyor. Böylesine mütevazı ve samimi yerlerde olmayalı çok olmuştu demek ki.
Ara ara küçük dostlarımız da bize eşlik ediyor ve sabahımızı neşelendiriyorlar. Hiç bitmesini istemediğimiz bu yürüyüş rotası baraj boyu 4km sürse de biz yarısından dönerek diğer rotalarımıza doğru ilerlemeye yola koyulduk. Gönlümüz buradan hiç ayrılmak istemiyordu ama sağanak yağmura yakalanmadan daha görecek bir sürü yerimiz vardı.
Buradan ayrılmadan önce kahvaltı için Yuvacık Barajı etrafındaki köylere doğru tırmandık. Buradan manzara fazlasıyla güzeldi. Sandalyelerimizi kurup çay yudumlamak için daha iyi bir yer bulamazdık.
Sapanca‘ya vardığımızda havanın kapalı ve soğuk olmasına rağmen o dizginlik ve sakinliğe tekrar erişebilmiştik. Havadan ötürü çok tercih edilmemiş olması bizim için şans idi. Burada mekanların yarısı kapalı olsa da biz tüm yiyecek ve içeceğimizi yanımızda getirmiştik. Sadece sakinlik ve huzur veren yerlerde olmaktı derdimiz.
Buraya dair çok söylenecek bir şey bulamıyorum. Hava sisli olduğu için Kilyos’tan Karadeniz’e bakıyormuşuz gibiydi. Göl kenarındaki yürüyüş rotası bize buranın tadını çıkartmak için yeterli oldu.
Sapanca Gölü’nden sonra rotamızı Ormanya’ya yönelttik. Buraya giden yolların tamamı köylerin içinden geçiyordu ve bolca yeşillik manzaralıydı. Yol üzerinde Ters Ev ile karşılaşıp orada küçük bir mola verdik. Kişi başı 15TL ücreti olan bu mekan biraz hayal kırıklığı yarattı diyebilirim. Farklılık arayanlar için ideal, fakat dekor ve düzen olarak çok kısıtlı. Yine de değişik karelerin çıkmasına sebep oldu.
Ardından Ormanya‘ya vardık. (Giriş ücretsiz, sadece 10TL otopark ücreti var.) Havaya ve pandemiye rağmen ziyaretçi kalabalığı vardı. Özellikle tur otobüsleri sürekli gezi grupları getiriyordu. Buradaki hobbit evleri fazlasıyla güzel, fakat sadece birkaç evin önüne girebiliyorsunuz.
Burada gezebileceğiniz 2 göl, yabani hayvanları görebileceğiniz geniş araziler ve çocuklar için hazırlanmış Hayvanat Bahçesi bulunuyor. Bazı kısımlarda bazı hayvanlar olmasa da genel olarak keyifli ve dolu dolu vakit geçirebildik.
Buradan sonra rotamız yaylalara doğru ilerliyordu. Bu rotada görmeyi çok istediğimiz Ayrı Gezegen Cam Terası vardı. Yol boyunca yoğun sise kalıp 20km hızlara düştüğümüz oldu, zamanlamamız kötü olduğu için yol manzalarının çoğunu kaçırıp sisli yolda önümüzü görmeden ilerledik. Ayrı Gezegen Cam Terası’na vardığımızda ise büyük bir hayal kırıklığımız vardı. Hala bile içimde kalan, beni üzen bir olay, sis…
Bizim için çok ilginç bir deneyimdi, çünkü ayaklarımızın altı uçurum, ufukta muazzam Sapanca ve doğa manzarası, ama biz hiçbir şey göremiyoruz. Aşağısı kocaman bir boşluk, ama göremiyoruz. Gezinin talihsiz kısmı olsa da yolumuza devam ettik. Hedefimiz Kuzuyayla‘ya çıkıp orada çay keyfi yapmaktı. Fakat tepeye kadar tırmanıp karlara ulaştığımızda aracımız kaldığı için yoldaki manzaralarla yetindik.
Tüm rotalar olmasaydı bile sırf bu manzara için bile her şeye değerdi. Kendimizi Rize’nin yaylalarında hissettik, eşsiz bir deneyimdi. Havanın kötü olmasına rağmen eşsiz bir deneyim, eşsiz bir yolculuktu.
Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ediyorum.
Sonraki rotalarımızda görüşmek dileğiyle.